Joyce Letschert is fotografe en heeft een Rottweiler. In dit artikel vertelt ze over haar voorliefde voor Rottweilers en geeft ze enkele tips voor het fotograferen van deze honden. En natuurlijk staan er dit artikel heel veel foto’s van Joyce.
Rottweiler: lust voor het oog
Mijn naam is Joyce Letschert, Eigen bedrijf in fotografie, Moeder van 4 boy’s, getrouwd en trotse Eigenaresse van een Rottweiler. De typerende looks en gedragingen van een Rottweiler zijn een lust voor het oog, vooral voor een fotografe die gek is op Rottweilers (zoals ik). Je kan verdrinken in die blik van hun ogen, die je vragend, indringend, scannend, liefhebbend, onschuldig of smekend aankijken. Met zijn of haar kop recht, een beetje naar voor gebogen waarbij de oogjes enkel opkijken of een tikkie schuin, waarbij je het idee hebt dat er zonder woorden te gebruiken een gesprekje is begonnen. Dat doet je hart smelten en zet menig hart open.
Denken in plaatjes
Je herkent het vast wel, als Rottweilerliefhebber… Elke Rottweiler die ik tegen kom, daar moet ik even naar blijven kijken. Zo’n obsessieve staarsessie is echt niet zo erg. Je kijkt nog even een keer terug bij het passeren. Elke keer ben ik weer verbaasd over het uiterlijk en de typerende loop van de hond. Dat het zich zo onderscheidt van de andere rassen. Statig, oplettend maar relaxed. Onbevreesd en beschermend. Gewoon een fijn beeld om te zien. Ik als fotografe, zie ik dan de eindplaatjes, want ik heb een kleine afwijking. Ik denk in plaatjes en vooraf zie ik al hoe mijn foto moet worden. Dus bij het voorbij gaan van een Rottweiler of enkel gewoon als hij of zij zit… zie ik hoe het resultaat wordt. Dat maakt het ook, dat mijn hoofd nooit stil staat. Vooral niet in de herfst met zijn prachtige kleuren waarin een Rottweiler in het perfecte plaatje past! Want met die warme kleuren komt de herfst tot leven.
De Rottweiler als onderwerp in middelpunt. Hoe mooi! Wat kan je toch heerlijk genieten van een herfstwandeling met je maatje en dan bij thuiskomst een lekkere warme kop koffie of thee. Hond in z’n mand of aan je voeten.. Ultiem geluk?
Verlangen naar een maatje
Mijn eerste Rottweiler, mocht ik met trots als pupje van 2 weken fotograferen!
Ik ben een fotografe, moeder van 4 jongens, getrouwd, van origine verpleegster, maar nu fulltime eigenaresse van een eigen bedrijf in fotografie en alles wat met foto’s te maken heeft. En ja hoor, je raadt het al, trotse eigenaresse van een Rottweiler reu, nu 6 maanden. Een paar jaar geleden begon het al, de wens om een Rottweiler. Na een heftige burn-out te hebben meegemaakt, wat voort kwam vanuit de verpleging, de hoge werkdruk, geweld op het werk en werken in de palliatieve zorg, hield ik nare angsten over. En ondanks dat ik “hersteld” ben, ben ik toch veranderd.
En dat accepteer ik, het is zoals het is. Maar daardoor werd mijn verlangen naar een maatje des te groter. Na veel wikken en wegen, want het is geen pakje boter wat je koopt, heb ik een goede fokker gevonden. En ondanks tegen alle goedbedoelde adviezen in, volgde ik mijn gevoel. En wat een fokker! Ze hield ons vanaf moment van dekking, zwangerschap, groei van moederhond, geboorte en groei van kleine pup op de hoogte. We werden bij alles nauw betrokken.
Oogjes nog gesloten
Toen de pups een paar weken oud waren, mocht ik komen fotograferen. De oogjes nog gesloten en zo klein dat ze in je hand passen, die geur, die geluidjes, zo teder, zo fragiel klein. Oh, wat een genot voor een fotografe om zulke juweeltjes vast te mogen leggen op de gevoelige plaat, want ze groeien zo hard en die tijd komt nooit meer terug. Datum gezet, maar wat duurt aftellen lang! De dag. Met heel veel rust, kalmte en zonder tijdsdruk in je hoofd, maak je sprekende liefdevolle prachtplaten. En stiekem had onze Rottweiler mij toen al uitgezocht, de pup met het rode bandje.
Pup met het rode bandje
Bij het snoezelen van de kleine pups om ze slapend op hun plekje te houden.. volgde zijn neusje elke keer mijn hand.. De keer erop pakte ik hem vast en kreeg ik een hele kusbeurt. En door de dikke vachtjes was op een gegeven moment, het bandje niet duidelijk meer te zien tijdens het spelen. Maar de foto’s spreken achteraf dat ik steeds de pup met het rode bandje had gefotografeerd.
Hoe ga ik te werk met het fotograferen van pups
Rust, is de hoofdzaak. Geen pressie en geen stress in je lijf. Maar blijf in het moment. Het is echt geen ‘one mens task’. Je moet echt wel met zijn tweeën of zelfs met zijn drieën zijn. Je neemt een uitgangspunt, maar durf het ook te laten varen als het niet lukt. En als ze ouder zijn, rondhobbelen, ontdekken en spelen. Neem de momenten zoals ze zijn in hun spel. Zo krijg je ze echt zoals ze zijn. En worden de foto’s uniek. Let op de kleine details in het moment. Als ze groot zijn. Verwacht niet te veel van je hond. Maar durf ‘out of the box te denken. Ik werk het beste in het moment, het is zoals het is.
Die uitdrukking
Ik vraag bijvoorbeeld om hand in hand weg te lopen met de hond ernaast, of dat je kind de riem vasthoudt. Ik werk daar om heen en krijg je de echte momenten zoals ze zijn en wat de platen dan zo kostbaar maken.
Ik ben fotografe maar fotografeer niet elk hond in portret. Want ik geef toe, ik ben gek op Rottweilers, maar ik ben niet gek op alle honden. En dat mag, vind ik. Van de Rottweiler kan ik de uitdrukkingen goed vastleggen die ik niet voel bij een andere ras hond.
In alles zie ik mogelijkheden, maar de Rottweiler daar kan ik mijn hart echt in kwijt. Ik zie mogelijkheden die ik niet bij andere honden zie. Familie en andere rassen kan ik heus fotograferen, maar als het om portret gaat, fotografeer ik het liefste de Rottweiler.
Rottweiler in studio en Rottweiler op locatie
Het heeft allebei super resultaat, met hun sprekende uiterlijk. En maakt het voor de baasjes zo eigen en zo waardevol. Maar, je kent je eigen hond het beste. Is jouw hond wat druk in andere omgeving, angstig of vind het allemaal gewoon veeeeel te spannend. Ga dan geen studio shoot boeken. Dit zou uitlopen als een grote teleurstelling. Maar neem dan een locatie shoot. Dit is even mooi als studio. Mensen zetten onterecht studio op een voetstuk, terwijl buiten op locatie is het vele malen moeilijker en moet je echt je eigen fantasie eninzicht gebruiken. Maar krijg je echt je hond zoals hij is.
Trots
Het is heerlijk om mijn hond mee te nemen in de studio, maar ook heerlijk om lekker te gaan wandelen en dan de camera mee te nemen. Terwijl ik dit schrijf ligt Kenzo mijn Rottweiler pup op mijn voeten en voel me trots en koning te rijk! En hij heeft waar gemaakt wat ik hoopte, hij is mijn spiegel en we zijn twee maatjes. Nog meer dan dat ik verwacht had. Op mindere dagen als ik na een drukke werkdag, ben thuisgekomen, dwingt hij me tot hier en nu en laat het piekeren verdwijnen. Mijn kinderen zijn verzot op hem en hij haalt het beste in hun naar boven. Hij maakt een deel sterk die ik zelf niet aankon.
En in de toekomst, ach de toekomst komt vanzelf. Met vooral veel foto’s 😉 en heel veel genieten.
Wil je zelf nou ook een mooie reportage van jou je gezin en je Rottie? Neem dan gerust contact met op. Ik kan altijd op locatie komen, maar jullie zijn ook wel kom in mijn studio of in de omgeving! Zee, strand of bos!
Hele lieve groet en wie weet tot ziens!
Meer informatie vind je op de website van Joyce Letschert of volg haar op Facebook.
Bronvermelding: Foto’s van puppy’s V.H.Haltersehof Marieke van Ee familie foto: Marieke van Ee
