Cheyenne is een Rottweiler die wekelijks een column schrijft voor RottweilerStart.nl. Ze is herstellende van een rughernia en wordt behandeld als een prinses. Wekelijks geeft ze de lezers een kijkje in haar leven en vertelt over hoe het met haar gaat en hoe haar ‘mensen’ (mam, pap en de kinderen) en Husky Tyson, haar helpen bij haar herstel. Lees hieronder de column van Cheyenne.
Ik ben er weer!
Ja ik ben er weer! Mijn excuses dat het wat langer duurde dan normaal, maar het is hier soms zo druk dat mam geen tijd heeft om samen met mij achter de laptop te zitten. Het gaat erg goed met mij, tenminste dat vind ik zelf…
Prinses op de bank
Mam zegt dat ik wat rustiger moet doen, maar dat is zo moeilijk! Tyson wil altijd met me spelen. Wanneer hij dan mijn speelgoed pakt, kan ik toch moeilijk op de bank blijven liggen he?! Ook zoiets, van pap en mam mochten we voorlopig niet op de bank. Dat was natuurlijk vooral voor mij bedoeld, zodat ik niet uit mezelf zou gaan klimmen. Mmaar doe het toch hoor!! Ik doe het gewoon op momenten dat ze het niet zien en als ze dan terug in de kamer komen, sturen ze me er toch lekker niet af.
Ik ben een echte prinses, ik hou van comfort, de bank ligt zo lekker zacht, vooral aan de ene kant waar een schapenvacht ligt, dat is echt mijn favoriete plek!
Lief setje: Tyson en Cheyenne
Visite
Zondag kregen we visite hier, Marc en Johanna, ik kende de mensen niet. Ik had wel vaak verhalen over hen gehoord, vooral over hun hondjes, Senna, Gabor en Faith.
Ze waren echt superlief. We kregen lekkere koekjes en hebben geknuffeld… Ik moest natuurlijk wel even laten zien hoe goed ik kon lopen en ook heb ik mijn speelgoed laten zien.
Speelgoed slopen
Ik moet eerlijk vertellen dat ik eigenlijk altijd mijn speelgoed sloop, maar vorig jaar heeft mam speelgoed voor ons gekocht dat ik bijna niet kapot krijg 
Echt, ik heb al zo vaak mijn best gedaan om het kapot te krijgen maar het lukt me gewoon niet. Pap en mam moeten dan lachen, dan zeggen ze: ‘Yen als je het sloopt krijg je direct weer een nieuwe!’
Ik weet zelf niet wat het inhoudt, maar er zit dus levenslange garantie op dat speelgoed. Als ik het kapot maak dan krijgen we direct weer een nieuwe als we het bij de dierenwinkel teruggeven.
Koekjes
Maar om nog even op de koekjes van Johanna terug te komen, Tys en ik vonden die koekjes zo lekker!! Gister was mam even uit de woonkamer en toen hebben we geprobeerd om die emmer koekjes te pakken en open te krijgen. De koekjes stonden op tafel, dus eerst moesten we met onze voorpoten op tafel springen. Het deksel zat best goed vast! We hebben er flink aan getrokken maar het werkte niet goed mee. Ik had een beter een idee. Ik heb gewoon dat emmertje koekjes op de grond gegooid, dan konden we er beter bij, dat begrijpen jullie wel…
Mijn idee werkte maar half, het emmertje viel met veel lawaai op de grond, mam kwam direct kijken wat we aan het doen waren. Tyson en ik zijn naast elkaar gaan zitten, in de hoop dat mam de emmer niet zag liggen, maar helaas… Toch hebben we gauw nog wat koekjes weg kunnen pakken voor ze ze allemaal opgeruimd had! Veel te lekker!!
Omdat we zoveel koekjes op hadden kregen we gisteravond minder brokjes dan normaal, best flauw toch? 
Hekel aan regen
Van de week ben ik ook weinig buiten geweest. En als ik ergens een hekel aan heb is het wel aan regen! Vooral mijn pootjes…mijn arme pootjes…die moeten het dan zo ontgelden. Alles word nat en vies en daar hou ik totaal niet van!
Elke keer als we gingen lopen, wilde ik in mijn kar blijven zitten maar mam was elke keer onverbiddelijk. Ik moest eruit!! Ik gauw alles gedaan en dan weer snel terug mijn kar in. Het is zo vies dat je buik helemaal nat word van het doorweekte gras, dat je pootjes helemaal smerig worden… Nee mij niet gezien! Ik blijf liever binnen!!
Vier schoentjes
Gisteravond gingen mam, Tyson en ik nog even naar de dijk toe voor onze laatste plasronde. Ik ben in protest gegaan. Ik heb niks gedaan, want ik plas niet op de stoep of de weg en ga ook niet in het natte vieze gras lopen!
Mam zei: “oke, dan gaan we terug naar huis toe, dan doe ik 4 schoentjes bij je aan, misschien wil je dan wel in het gras lopen….” Ja daaag!! Dan worden mijn schoentjes toch vies?!
Daarbij vind ik het ook helemaal niets om met vier schoentjes te lopen. Dan moet ik voor mijn gevoel van die reuze stappen zetten….
Mam deed toch mijn schoentjes aan, en daar gingen we weer…. Ik vond het helemaal niets! Ik wilde niet in het gras lopen dus heb dat ook mooi niet gedaan….
Mam was het beu en zei: “Yen als je niks doet dan wacht je maar tot morgenochtend, ik blijf geen uren rondlopen!”
Mooi! Kon ik weer lekker op mijn schapenvel gaan liggen 
Alle vier de schoentjes aan!
Spijt
Maar vannacht had ik er toch spijt van…. Ik moest best nodig plassen… Ik heb geprobeerd om de achterdeur open te krijgen maar dat lukte niet. Daarna heb ik geprobeerd om mam wakker te maken, maar die lag zo vast te slapen. Toe dacht ik: weet je wat, ik plas gewoon in de keuken, mam ruimt het vast wel op als ze het ziet!!
Zo gezegd zo gedaan…. Word mam vanochtend om half 5 wakker, loopt ze in het donker naar de keuken toe om de waterkoker aan te zetten en wat denk je? Ja hoor! 2 natte voeten!! Ik deed net alsof ik sliep. Ik hoorde mam mopperen, ach zo was ze wel gelijk wakker! 
Veel te vroeg
Tyson stond te springen om naar buiten te gaan dus mam zei dat we eerst zouden gaan lopen als ze alles schoon had gemaakt…. Veel te vroeg! Maar goed, ik had geen andere keuze en moest me wel van mijn goede kant laten zien, want mam wist dat ik daar geplast had en niet Tyson… Ik begrijp nog steeds niet hoe ze dat weet.
Toen we terug kwamen wilden Tys en ik met de bal gaan spelen maar dat mocht niet, mam zei dat we stil moesten zijn en beter nog even konden gaan slapen, nou daar hebben we helemaal geen zin in!!
Tys zit voor het raam te wachten tot pap terug komt, ik ga toch nog maar even lekker liggen want ik ga echt geen uren voor het raam zitten wachten…
Iedereen een fijne dag!! Tot volgende week !
Lees ook de vorige columns van deze Rottweiler met hernia en volg de avonturen van Prinses Cheyenne op Facebook.
