Marja en Ton zijn gek op Rotties. En in 2014 nemen ze de Rottweiler pup Raiko in huis, een speelkameraadje voor Kira hun andere Rottweiler. Fantastisch natuurlijk! Maar na enkele weken gaat het fout. Darminvaginatie…. Een vreselijke aandoening en levensbedreigend. Lees hieronder het aangrijpende verhaal van Marja een Ton over hun Rottweilers.
Een nieuwe Rottweiler pup erbij
Het is september 2014. We mogen onze Rottweiler pup Raiko ophalen bij de fokker en krijgt Kira, onze andere Rottie, er een speelkameraadje bij. Raiko is een gezonde pup die onze harten al snel steelt met zijn speels-stoere gedrag. Zodra hij doorkreeg dat er eten voor hem gemaakt werd, ging hij al mooi zitten. Dat zag hij Kira namelijk ook doen!
Niet meer eten en drinken
Raiko is inmiddels 4 weken bij ons als hij op een avond niet meer wil eten en drinken. We vonden dit wel vreemd, maar ach, dat kan gebeuren! Morgenochtend zal hij wel weer gewoon gaan eten, dachten we nog. Maar de volgende ochtend wilde hij nog steeds niet eten en lag stilletjes in een hoekje.
Onmiddellijk naar de dierenarts
Omdat een pup natuurlijk snel kan uitdrogen, hebben we de dierenarts gebeld. We konden gelijk langskomen! Volgens de dierenarts voelde Raiko zich echt niet lekker en vochttoediening zou de eerste stap zijn. De dierenarts vroeg of we het goed vonden dat Raiko in de kliniek zou blijven, zodat er via een infuus vocht kon worden toegediend. ’s Middags zouden we hem dan weer kunnen ophalen.
Ik kom thuis en de telefoon gaat: de dierenarts vertelt dat Raiko heel erg snel achteruit gaat en dat ze niet weten wat er aan de hand is. Er moet een röntgenfoto worden gemaakt. Telefonisch geven we al toestemming. Ze mogen echt alles doen wat nodig is om ons kleine ventje beter te maken. Ik ga natuurlijk direct weer terug naar de dierenkliniek. Onvoorstelbaar hoe Raiko achteruit is gegaan sinds ik hem een half uur geleden daar had achtergelaten!
Dunne darminvaginatie
Raiko bleek een dunne darminvaginatie te hebben en werd met spoed geopereerd. De eerste nacht kwam hij goed door, maar ’s middags ging het opeens weer veel slechter en moest hij opnieuw geopereerd worden.
Er waren nu in totaal al drie stukken darm verwijderd op drie verschillende plaatsen in de dunne darm. Er werd ons werd verteld dat een derde operatie geen meerwaarde meer zou hebben.
Wat is darminvaginatie?
Darminvaginatie ontstaat wanneer een stuk van de darm in het daaropvolgende deel van de darm schuift. Het stukje darm dat in het andere schuift, raakt afgekneld (bloedvaten worden dichtgedrukt), het zwelt op, raakt ontstoken en verkleefd. Door deze darmafsluiting (ileus), wordt het transport van het voedsel door de darm onmogelijk gemaakt. De darmen raken verstopt. De hond gaat braken en dit kan ervoor zorgen dat het dier gaat uitdrogen. Als er geen behandeling plaatsvindt, sterft de hond.
Bronnen: Causus, Dierenarts Gestel, Maagdarmlever.nl
Bloedtransfusies
Raiko krijgt bloedtransfusies omdat hij veel bloed is verloren en erg zwak is. Ook de tweede nacht overleeft hij en we krijgen een sprankje hoop. Dit manneke was zó aan het vechten! Ik ga op de derde dag even naar huis om Kira uit te laten en als ik terug kom bij Raiko weet ik niet wat ik zie…. Uit alle lichaamsopeningen stroomt bloed…. De dierenarts komt naar me toe en zegt dat dit zo’n lijdensweg is voor Raiko en dat we hem dit niet mogen aandoen.
Niet egoïstisch zijn!
Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar ja… ik ben alleen want Ton is op zijn werk… Wil hij nog afscheid nemen van Raiko? Maar iedere minuut dat we Raiko langer laten lijden is er nu echt één teveel… Hier mogen we niet egoïstisch in zijn! Raiko heeft tot het laatst als een echte Rottweiler gevochten voor zijn leven. Maar deze strijd was niet te winnen!
Opnieuw een Rottweiler pup in huis
Het is april 2016. Yce, onze nieuwe jonge Rottweiler reu van 13 maanden, weigert te eten en heeft wat dunne ontlasting. Dit is niet iets waarvoor je à la minute naar de dierenarts rent, vooral niet als de hond absoluut geen zieke of slome indruk maakt. Maar we vonden het wel erg raar dat een hond die altijd graag eet, opeens overal zijn neus voor ophaalt! En we zijn de schrik met Raiko die overleden is aan darminvaginatie, nog steeds niet te boven. Dat stond ons nog helder op het netvlies. Dus zijn we voor de zekerheid toch maar even langs de dierenarts gegaan. En ja hoor: Yce springt vrolijk tegen de dierenarts op en lijkt absoluut niet op een zieke hond.
Overbezorgde baasjes
De dierenarts begrijpt ons wel. We zijn misschien wat overbezorgde baasjes geworden na het verlies van Raiko, maar écht we hoeven niet bang te zijn dat Yce dezelfde aandoening als Raiko heeft, want kijk eens hoe alert en vrolijk hij is!
Maar er volgen er nog 3 weken van dierenartsbezoeken. Er kwam namelijk zelfs vers bloed mee met de ontlasting. Wij dringen aan op een echo. De dierenarts probeert ons weer uit te leggen dat we echt niet bang hoeven te zijn. Maar wij blijven koppig. Uiteindelijk zeggen we dat echo dan maar voor onze eigen gemoedsrust gemaakt moet worden. En nee, we willen niet wachten tot de uitslag van de ontlastingkweek binnen is.
De dierenarts maakt voor dezelfde middag een echo afspraak voor Yce bij het verwijscentrum Dordrecht. Ook hier bij binnenkomst het zelfde tafereel: Yce knuffelt vrolijk met de assistentes en dierenarts en lijkt in niets op een zieke hond volgens hen.
Voorgevoel
Tijdens de echo vertel ik over de darminvaginatie bij Raiko. De dierenarts kijkt me meelevend aan en zegt: “Ik ben bang dat jullie voorgevoel juist was…Yce heeft een invaginatie op overgang dunne- dikke darm”…
Wat er toen door me heen ging is met geen pen te beschrijven! Yce werd met spoed geopereerd en ik moest blijven wachten tot ze me meer konden vertellen.
Inmiddels was Ton vanuit werk ook naar de kliniek gekomen. Na een half uur kwam een dierenarts naar ons toe en vertelde ons dat de overgang van dunne- naar dikke darm al volledig was afgestorven. De prognose voor de toekomst was heel onzeker… We werden voor de keus gesteld: Verder gaan met de operatie of Yce laten inslapen…?
Yce moest een kans krijgen!
Yce moest volgens ons absoluut een kans krijgen! Natuurlijk is deze kanjer ook flink ziek geweest en moest hij echt vechten voor z’n herstel maar hij heeft het overleeft! Yce is behoorlijk afgevallen, heeft speciale brokken en een wat rare ontlasting maar dat is het enige wat hij er aan over gehouden heeft.
Wij zijn ongelooflijk blij dat we hebben aangedrongen om een echo te laten maken en ook dat we Yce de kans hebben gegeven om te laten zien dat hij sterk genoeg was om tegen deze zware operatie te vechten!
Vertrouw altijd op je eigen gevoel!
Hoe het kan dat wij twee honden hadden met een darminvaginatie is onbekend. Raiko had het op verschillende plekken in de dunne darm en Yce op de overgang dunne-dikke darm. Zowel Raiko als Yce hadden niet de klachten zoals ze standaard beschreven worden en dat heeft het dus moeilijker gemaakt voor zowel baasjes als dierenarts om snel tot een diagnose te komen.
Heb je als baasje het gevoel dat er iets mis is met je hond, vertrouw op je eigen gevoel!
Marja en Ton
.
Geef een reactie