Rottweiler Kira leidt aan LPC, een aandoening aan de elleboog. Baasje Marja vertelt over de diagnose, het advies van de dierenarts, de operatie, de revalidatie en het belang van een second opinion!
Kira begint wat vreemd te lopen
Kira is een pup van ongeveer een maand of 5 als we merken dat ze wat vreemd loopt. Bij de puppycursus viel het op dat Kira niet goed meeliep. Langzaam lopen ging wel, maar als we de pas iets moesten versnellen, haakte ze al snel af en ging ze gewoon liggen. We dachten dat ze haar poten misschien wat had overbelast en we hielden haar 2 weken extra rustig om te kijken of het daarna beter zou gaan. Omdat het niet beter ging, besloten we dat we röntgenfoto’s te laten maken om te kijken wat de oorzaak was haar kwaal.
Groeipijnen
Er werden 9 röntgenfoto’s gemaakt van allerlei gewrichten en de diagnose was dat het om groeipijnen ging.
De dierenarts liet ons dit ook zien aan de hand van de röntgenfoto’s. Er waren duidelijk grijze randen te zien om te gewrichten, wat volgens de arts de bevestiging zou zijn dat het om groeipijnen ging.
In principe is dit wel een vervelende periode voor de hond, maar ze groeien er wel overheen. We startten daarom met het geven van glucosamine en chondroïtine, wat goed is voor aanmaak en opbouw van botten.
Ze bleef altijd vrolijk
Paar maanden later werden de klachten zo erg dat we moesten stoppen met de hondentraining. Kira had veel moeite met opstaan, starten met lopen en later ook met doorlopen. Het vreemde was wel dat als ze eenmaal op gang was, ze lekker kon rennen en spelen en dat ze altijd vrolijk bleef. Ook zagen we dat de kreupelheid afwisselend links en dan weer rechts was. We hoorden goede verhalen over hydrotherapie en daar zijn we met Kira naartoe gegaan.
Dit was wel fijn voor Kira, maar het nam de oorzaak natuurlijk niet weg.
LPC in beide ellebogen
Er werden weer foto’s gemaakt en toen kregen we de diagnose: LPC in beide ellebogen. Bij LPC komt een stukje kraakbeen met bot los in de elleboog te liggen. Hierdoor raakt het elleboog gewricht geïrriteerd en ontstoken waardoor uiteindelijk artrose zal ontstaan. Natuurlijk hebben we direct gevraagd waarom dit niet eerder was gezien want we waren nu alweer maanden verder wat de oplossing van de kwaal niet echt ten goede kwam.
De uitleg die we kregen was dat de verschijnselen heel erg lijken op groeipijnen en dat de diagnose soms niet direct te stellen is met röntgenfoto’s. Dit omdat op de foto’s alleen de botten te zien zijn en de kleine stukjes los kraakbeen meestal niet.
Wat is LPC?
LPC staat voor Los Processus Coronoideus. LPC is een orthopedische aandoening van de elleboog bij honden. Het is de meest voorkomende aandoening in de elleboog van een groep aandoeningen in de elleboog die beter bekend zijn onder de verzamelnaam elleboogdysplasie (ED)
Bij LPC komt een stukje kraakbeen met bot los in de elleboog te liggen. Het processus coronoideus is een onderdeel van de ellepijp dat aan de binnenzijde van de elleboog. zit. Het losraken van dit stukje bot ontstaat meestal bij jonge honden. Dit los stukje bot zorgt voor irritatie en pijn in het gewricht. Vaak heeft de hond daardoor last van stijfheid bij het opstaan en van kreupelheid. Uiteindelijk zal het altijd tot slijtage (artrose) leiden.
Bij sommige hondenrassen is LPC een erfelijke aandoening. Ook overgewicht en verkeerde voeding, zouden een belangrijke rol kunnen spelen.
Eigenlijk kan iedere hond LPC krijgen. Toch komt het vooral bij jonge honden voor van snelgroeiende, grote rassen. waaronder de Berner Sennen hond, de Labrador én de Rottweiler.
Bronnen: Dieren Dokters, Diergeneeskundig Centrum, Medisch Centrum voor Dieren
Arthroscopie
Met een CT scan zou dit wel gelijk te zien zijn geweest, maar daar had de dierenarts ons destijds niet op gewezen en wij wisten dit natuurlijk niet. Kira zou nu via een arthroscopie aan beide ellebogen tegelijkertijd geholpen worden. Dit is een soort kijkoperatie waarbij de losse stukjes bot eenvoudig via kleine camera en instrumenten verwijderd zouden kunnen worden en Kira zou hierdoor heel snel herstellen. Helaas was niets minder waar…
Poging 1:
Kira wordt door mij om 8.30 uur nuchter afgeleverd bij de dierenarts.
Ik bel om 13.30 uur om te vragen of ze al geopereerd is omdat het zo lang duurt.
Nee, is het mogelijk dat ik Kira kom ophalen zodat ze volgende week de operatie doen?!
Poging 2:
Na de operatie word ik gebeld: tijdens de arthroscopie merkten ze dat ze er niet goed bij konden en daarom is Kira op de traditionele manier geopereerd.
Revalideren
De arts heeft maar 1 elleboog kunnen opereren en moest Kira 6 weken revalideren. Na volledig herstel zou andere elleboog volgen met weer 6 weken revalidatie. Wat schetst onze verbazing….na 6 weken nacontrole kregen we de mededeling dat ze andere elleboog niet gingen opereren omdat dit niet nodig was..??
Note: bij deze Dierenkliniek hebben we ons dus uitgeschreven!
Orthopeed
We waren inmiddels wéér een paar maanden verder. Ditmaal hebben we van tevoren zeer goed uitgezocht wie de beste orthopeed in Nederland is. De afstand maakte ons niet uit.
We kwamen nu terecht bij een, naar onze mening zeer goede orthopeed, die goed luistert naar de eigenaar en zich min of meer verplaatst in de hond.
Al na kort onderzoek zag hij bepaalde afwijkingen die daarna met behulp van röntgenfoto’s werden bevestigd.
Helaas kregen we ook de horen dat de LPC operatie naar zijn mening slecht was uitgevoerd…
Ernstige artrose
Kira is inmiddels net 3 jaar en ze is absoluut vrolijk. Maar wij hebben verdriet als we haar soms stijf en kreupel zien lopen! Het los rennen met halfbroer Yce is verleden tijd, dat gaat niet meer. Ze heeft ernstige artrose in allebei haar voorpoten en heupen en heeft dagelijks haar pijnmedicatie.
Natuurlijk kunnen we niet met zekerheid zeggen dat dit niet was gebeurd als de Dierenkliniek destijds eerder met hun diagnose waren gekomen. Maar dat ze Kira meer kwaad dan goed hebben gedaan krijg ik niet uit mijn gedachten.
Ik raad iedereen dus aan: Heb je twijfels over een diagnose? Vraag een second opinion aan!
Marja
Geef een reactie