Ooit gehoord van Leuco-Encephalomyelopathy? Dit is een neurologische aandoening die met name jonge honden treft van het ras Leonberger en Rottweiler. Het is een gemene ziekte. In enkele maanden raken volkomen gezonde honden helemaal verlamd en komen uiteindelijk te overlijden. In dit artikel gaan we in op deze ziekte.
Neurologische aandoening
Leuco-Encephalomyelopathy is een ziekte bij honden. Het is een zeldzame neurologische aandoening en heeft een vreselijk ziektebeeld. Honden raken op jonge leeftijd verlamd en overlijden. De ziekte werd voor het eerst geconstateerd in 1986. Het ging toen om een Rottweiler. In 1996 zagen de Utrechtse wetenschappers voor het eerst een hond met deze aandoening. Ook in Amerika en Zwitserland waren er honden die aan deze ziekte leden. Wetenschappers besloten onderzoek naar deze ziekte te doen en de universiteiten van Utrecht, Bern en Minnesota sloegen de handen ineen om zo snel mogelijk de oorzaak te achterhalen. Er werd besloten om van iedere zieke hond bloed af te nemen om zo DNA te verzamelen. Uiteindelijk ontdekten wetenschappers uit Minnesota de oorzaak. Deze ontdekking was natuurlijk relevant voor honden, maar ook voor mensen!
Wat is Leuco-Encephalomyelopathy?
Leuco-Encephalomyelopathy, kortweg aangeduid met LEMP, is een ziekte die wordt veroorzaakt door een mutatie in het NAPEPLD-gen. LEMP ontstaat dus door een gemuteerd gen. Eigenlijk gaat het om verschillende mutaties die een enigszins verschillend effect geven, maar uiteindelijk hetzelfde gevolg hebben, namelijk een progressieve verlamming vanuit de ruggengraat die jong begint en leidt tot de dood. De ziekte veroorzaakt geen pijn, maar heeft effect op de kwaliteit van leven van de hond.
Verlamming
De witte stof van het ruggenmerg dient als beschermstof (=myeline) en ligt rondom de zenuwuitlopers (axons/neurieten). Myeline is dus eigenlijk een soort isolatiemateriaal van de zenuwen. Als deze beschermstof (myeline) geen normale opbouw kent en niet in stand wordt gehouden, dan ontstaat er kortsluiting in de geleiding van de zenuwen. Hierdoor worden de zenuwprikkels, die vanuit het lichaam het ruggenmerg binnenkomen, niet meer doorgegeven aan de hersenen. Ook gebeurt het omgekeerde en kunnen de prikkels vanuit de hersenen en het ruggenmerg niet goed meer naar de rest van het lichaam worden overgebracht. Het lichaam raakt hierdoor helemaal in de war en de bewegingen van de hond raken steeds erger verstoord en zijn ongecoördineerd. De hond zal door zijn voorpoten zakken en zwikken. Ook kan de hond zijn evenwicht niet houden en struikelt over zijn eigen poten. Uiteindelijk kan de hond nauwelijks nog staan.
Hieronder twee video’s van honden, een Rottweiler en een Leonberger, die lijden aan LEMP.
Ook voor mensen van belang
De onderzoeksresultaten bleken niet alleen voor honden van belang, maar bleken ook relevant voor het menselijke lichaam. Ook bij mensen komt een vergelijkbaar beeld voor. Het gen dat betrokken is bij de bescherming van de zenuwen, is ook aanwezig bij mensen. Net zoals bij honden, raken bij mensen ook de myeline-schedes om de zenuwen aangetast. Hierdoor kunnen de zenuwsignalen niet meer worden doorgegeven en treedt uiteindelijk verlamming op. Mooi toch, om te zien hoe veterinair onderzoek bijdraagt aan inzicht in aandoeningen bij mensen.
Welke honden krijgen LEMP?
Terug naar LEMP bij honden. Er zijn twee rassen waarvan bekend is dat LEMP voorkomt. En dat zijn de Rottweiler en de Leonberger. Toch is ook bij enkele Duitse doggen dit gemuteerde gen aangetroffen. Maar er zijn nog geen Duitse doggen bekend die daadwerkelijk lijden aan deze ziekte. De Duitse doggen zijn destijds onderzocht als controlegroep. Wetenschappelijk onderzoek bestaat namelijk niet alleen uit onderzoek onder de zieke honden. Er dienen ook controlegroepen te worden onderzocht. En dat werden de Duitse doggen, omdat dit ras, net zoals de Leonberger en de Rottweiler, tot de Molossers behoort.
LEMP bestrijden
LEMP gaat niet vanzelf over. Er is nog meer onderzoek nodig om deze ziekte te bestrijden. Door onderzoek te doen, is te achterhalen wat de oorzaak is en daarna kunnen er stappen worden genomen om maatregelen te nemen. Er is helaas nog geen oplossing, geen medicatie en geen behandeling tegen de ziekte. Wel is er een test beschikbaar waarmee je kunt vaststellen of je hond drager is van het gemuteerde gen. Deze test is alleen geschikt voor Leonbergers. De test wordt afgenomen door de universiteit van Bern.
Foktechnische maatregelen
Naast onderzoek kunnen ook fokkers een belangrijke bijdrage leveren aan het bestrijden van deze ziekte. Fokkers kunnen namelijk helpen bij verdere verspreiding van LEMP. Er dienen foktechnische maatregelen te worden genomen opdat LEMP zich niet verder kan verspreiden. Ook is het enorm belangrijk om te registeren bij welke honden LEMP voorkomt en wat de achterliggende lijnen en families zijn. Daarnaast is het van betekenis dat honden die in verband kunnen worden gebracht met honden die aan LEMP lijden, worden onderzocht op deze ziekte. Het is namelijk van groot belang om dragers van het gemuteerde gen zo vroegtijdig mogelijk op te sporen en vervolgens uit te sluiten van de fok.
Meer informatie over LEMP
Net als bij de ziekte JLPP waar er in december 2016 uitgebreid over schreven, is er ook over Leuco-Encephalomyelopathy bar weinig materiaal te vinden. Op de site van de officiële Rottweiler vereniging in Nederland, de Nederlandse Rottweilerclub, wordt geen informatie over ziekte gegeven. De redactie van Rottweilerstart heeft via andere sites en bronnen achtergrondinformatie over LEMP weten te verzamelen. Deze artikelen zijn overigens ook gebruikt als broninformatie voor dit artikel. Mocht je over meer informatie beschikken of een Rottweiler hebben die aan LEMP lijdt, dan zouden we het op prijs stellen als je ons jouw verhaal stuurt. Graag zouden we ervaring van baasjes publiceren (dat kan anoniem). Hoe meer informatie, hoe beter. Op deze manier kunnen we met elkaar de ziekte helpen bestrijden.
Bronnen: Djoeka, Dogzine, Leonberger info, Nature, Rottweiler forum, Universiteit Utrecht
Vandaag hebben mijn zus en zwager een Rottweiler in pleeg gekregen die aan LEMP lijdt. Hij is gewoon gedumpt door zijn vorige eigenaar, gevonden door mensen en naar het asiel gebracht. Bij het asiel was het duidelijk dat hij er iets niet goed was, want hij zwalkte nogal. Hij testte positief op LEMP. Hij mag nu zijn laatste weken bij mijn zus en zwager doorbrengen totdat hij ingeslapen moet worden. Hij is ongeveer 2 jaar. De hond is totaal niet opgevoed, wel ontzettend lief. Wat een misselijk mens moet je toch zijn om je zieke hond te dumpen. Hij krijgt het nu ontzettend goed. Grote afgezette tuin, paardjes om te vervelen en 2 eigen mensen en een warm huis. Ook de mensen van het asiel blijven bij hem betrokken.
Vorige week hebben wij onze reu rottweiler van 2,5 jaar laten inslapen hij leed aan LEMP.
Met 2 jaar ging hij anders lopen en struikelde vaak en sleet zijn nagels heel raar.
Zijn voorpoot kon hij naar binnen buigen maar die ging langzaam terug.
Na röntgenfoto’ s en orthopeed waar niets op te zien was naar de neuroloog voor een mri scan.
Daar kwam de diagnose LEMP uit. Dit was onze 4e rottweiler en nog nooit iets van deze aandoening gehoord. Gelukkig de neuroloog wel maar de diagnose is progressief en hij ging binnen een week al hard achteruit. Wachten op verlamming wilde wij niet en besloten hem te laten inslapen.
De neuroloog had ook bloed afgenomen voor dna onderzoek en hij had 100% Lemp/Lemp.
Veel verdriet en hoop dat de fokkers testen gaan afnemen want dit wil je geen rottweiler aan doen.
Na onderzoek blijkt ook onze pablo lemp/lemp te hebben.
Op de leeftijd van 4 jaar ging hij meer zwalken aan de achterhand.
Voorkant nog nauwelijks.
Hoe het gaat aflopen weten we nog niet.
Verlopig genieten van hem en hopen dat hij ook nog lang mag genieten.