Het verhaal van Senna: de Rottweiler met JLPP

RottweilerStart ontving het verhaal van een eigenaar van een Rottweilerpup genaamd Senna. Senna lijdt aan JLPP. Het baasje van Senna wil de andere Rottweilerbaasjes informeren over de ziekte JLPP. Het baasje wil echter niet met en naam en toenaam genoemd worden. Lees hieronder het verhaal van Senna: de Rottweiler met JLPP.

Mijn lieve Senna en haar leven met JLPP

Nadat ik mijn grootste vriendin Abbey begin juni 2016 had moeten laten gaan na een oneerlijke strijd tegen lymfeklierkanker kwam eind september 2016 Senna in het leven van mij en mijn grote vriend Sammy. Sammy had het een periode enorm zwaar gehad na het verlies van Abbey en hing nog steeds extreem aan mij. Een vriendin zou ook goed voor hem zijn en ik mistte een Rottweiler om me heen. We kozen voor een nestje uit België met goede en gezonde lijnen. Er was een bekende Nederlandse dekreu ingezet die al papa was van vele nesten en alle pups waren gezond.

Senna 8 weken
Met 8,5 weken komt Senna op 21 oktober naar huis. Het klikt meteen enorm goed met Sammy en die 2 zetten het huis samen goed op stelten. Een genot om te zien. Senna heeft haar plekje gevonden.

Senna 9 weken
We weten dat een hond veel zaken al aanvoelt voordat er ook maar iets zichtbaar is voor ons. Achteraf bezien passen sommige puzzelstukjes in elkaar.
Na enkele dagen van gewenning in huis en tuin wilde ik Senna laten wennen aan haar halsbandje. Gewoon zeer los om de nek en ermee laten rondlopen alvorens er samen de straat mee op te gaan. Ik ben gewoon dat een pup een halsbandje even niet leuk vindt, maar het gedrag van Senna was extreem te noemen. Ze vloog krijsend de kamer door, gooide van alles om, liep zich klem achter meubels enz. Dat gedrag hield aan. Ze kon even in slaap vallen maar zodra ze wakker werd begon haar lijf te schokken en vloog ze het huis weer door. Dus overgegaan tot aanschaf tuigje en dat verliep goed.

Verder gewoon blije pup en idem de week erna.

Senna 11 weken
Tijdens spel dacht ik een geluidje te horen bij Senna. Het valt het best te omschrijven als een nasaal geluid. Verder niets aan haar te merken. Ze at goed en was extreem druk als altijd. Omdat ik weet dat een pup plots erg ziek kan worden maar meteen naar de dierenarts gegaan. Die vermoedde een luchtweginfectie in bovenste luchtwegen en dus maar antibiotica voor 5 dagen. De longen klinken schoon.

Senna 12 weken
Senna zit al 4 dagen aan de antibiotica en geluid is eerder meer dan minder geworden, dus toch maar terug naar de dierenarts. De dierenarts denkt keel nog geïrriteerd en ze krijgt n verzachtend drankje mee. Kuur behoeft niet te worden verlengd.

Om terug te komen op een eerder punt in mijn verhaal. Senna heeft deze week haar 1^e les. Senna gedroeg zich vreemd tijdens deze 1^e les op puppycursus. Thuis had ze praatjes zat en ook met wandelen was ze respectvol naar andere honden, maar zeker niet bang. Echter toen tijdens de les een wat lompe pup op haar afsprong gilde ze het uit en ik heb haar de resterende les niet meer uit haar onzekerheid gekregen, wat ik ook deed. Nu achteraf bezien weet je dat ze zich zwak voelde en vandaar die extreme onzekerheid.

Senna 13 weken
Het geluid is nu in spel zeer aanwezig en Senna moest toch op controle einde dag. De dierenarts vertrouwt het niet en het lijkt nu of haar longen er ook betrokken bij zijn. Ze is vrij benauwd. De arts wil haar opnemen en aan de zuurstof leggen. Witte bloedcellen zitten op 13 dus niets vreemd aan. Fokkers en eigenaar dekreu worden uiteraard geïnformeerd.

De volgende ochtend contact met de dierenarts. Met Senna gaat het goed en ze is van de zuurstof af. Wel stijging in temperatuur (boven de 39) en witte bloedcellen zitten nu op 30. Dus ze is aan de antibiotica gezet. We spreken af dat ik Senna die middag een bezoek breng. Ik sta op het punt om weg te gaan als ik wordt gebeld door de dierenarts. Ik raak nog emotioneel als ik dit opschrijf. Senna is ingestort, blauw aangelopen en hangt aan de beademing met hartbewaking.

Ik ben in allerijl naar de dierenarts en aldaar tref ik mijn kleine hummeltje aan tussen slangen en draden met een piepende monitor naast haar. Ik ben daar de volle 5 uur bij geweest. In de tussentijd is tevens de fokker geïnformeerd en die heeft alle overige betrokkenen in kennis gesteld. We gingen op dat moment allen uit van ernstige complicaties bij een zware longontsteking. Uiteindelijk hebben we einde dag een noodgreep moeten doen. Geen enkele dierenartsenpraktijk is uitgerust voor 24/24u bewaking 7 dagen per week. Senna moest dus weg. De dichtstbijzijnde kliniek bevond zich net voorbij Luik op circa 1 uur rijden. We hebben dus het risico genomen Senna van de beademing te halen en onder narcose naar Luik te brengen. In de auto voor me zat een arts bij Senna t.b.v. het monitoren en toedienen van medicatie. Er leek maar geen eind aan de rit te komen.

In Luik aangekomen, is Senna meteen naar de IC gebracht. Aldaar begonnen de 1^e onderzoeken. Ze behoefde niet meer aan de zuurstof, kon zelfstandig ademen en was stabiel.

De volgende ochtend wees een bronchoscopie een algehele afsluiting van het strottenhoofd uit. Dit was de reden dat Senna bijna gestikt was. Dit was een aangeboren afwijking (in de volksmond stembandverlamming) welke zich doorgaans bij oudere honden openbaart, maar het kon ook een neurologische afwijking betreffen. Maar het onderliggende longprobleem was hiermee niet verklaard, dus er vond ook nog een onderzoek van de longen plaats. De uitslag hiervan was bekend op vrijdag en wees uit dat dit een losstaande aandoening betrof. Senna had zich waarschijnlijk, ten gevolge van de aandoening aan haar strottenhoofd, op zeer jonge leeftijd (nog bij de fokker) een keer verslikt waardoor er voedsel in de luchtpijp terechtgekomen was en daarmee in de longen. Een andere optie kon zijn dat ze slakken gegeten had. Maar dat leek allen zeer onwaarschijnlijk omdat je een pup nooit lang uit het oog verliest en ze altijd onder toezicht buiten rondliep. Maar ze kreeg voor beide opties medicatie.

In de avond werd ik opgebeld door de kliniek. De neuroloog gaf aan dat ze Senna toch verdachten van JLPP.  In principe zou dit niet kunnen omdat de reu vrij was van deze aandoening, maar ze wilden toch graag de test inzetten. Ik heb hiermee ingestemd.

In het weekend heb ik Senna slechts 1 minuut gezien. Het was zo druk op de IC dat Senna die zaterdag naar een behandelkamertje werd gebracht alwaar ze 15 minuten bij me mocht zijn. Echter zodra Senna me zag snakte ze naar adem en kreeg nauwelijks lucht. Ik schrok me kapot en meteen verzocht Senna terug te brengen want dit bezoek was niet in haar belang.

Senna week 14
Na het weekend werd ik de ochtend gebeld door de behandelend arts. Senna bleef netjes stabiel, ademde zelfstandig en at ook weer iets. Enige probleem was dat ze in ademnood geraakte bij de kleinste opwinding. Er moest dus snel iets gebeuren en een operatie was noodzaak. De resultaten van het JLPP onderzoek zouden nog een week op zich laten wachten, maar het kon eigenlijk geen JLPP zijn want de reu was immers vrij van JLPP? Het is voor een pup geen doen nog een week op de IC en helemaal niet omdat ze nu goed wakker was. Tevens zou ze na die week zo verzwakt zijn dat ze de operatie niet meer zou aankunnen. Blijkt een week na de operatie echter dat het toch JLPP is, dan is de operatie eigenlijk nagenoeg zinloos geweest. Ik heb in het belang (en met de kennis van toen) van Senna ingestemd met de operatie en deze heeft nog dezelfde dag plaatsgevonden en is goed verlopen. Senna ging goed en is op woensdag naar huis gekomen alwaar ze meteen begon met speelgoed door het huis slingeren.

De gehele week verder goed verlopen. Senna at goed en veel, maar dat mocht ook want ze was fors afgevallen en ze was lekker speels. Alleen op straat was ze ontzettend onzeker en bang voor andere honden. Tevens zag ik de 1^e tekenen van zwakte in de achterhand, dus nog meer kleed het huis in. In de keuken viel ze namelijk op de tegelvloer.

Senna 15 weken
Senna blijft hongerig maar komt goed aan. Ze beweegt ook weer stabieler en als het kleed even de keuken uit is dat valt ze niet meer. Maar als je goed oplet zie je dat ze niet altijd staat zoals ze moet staan. Op woensdag weer naar puppycursus. Wel slechts een halve les omdat Senna nog niet op krachten is. Je bemerkte meteen het verschil met de 1^e les. Ze was vrolijk en open naar alle hondjes en speelde erop los. Precies de Senna zoals ik haar ken.

Uitslag JLPP onderzoek is binnen. Senna helaas lijder!!!! Ook op dit moment blijft de eigenaar van de dekreu beweren dat dit niet kan omdat de reu vrij is. Ook al is er tegen deze aandoening niets te doen, ik besluit toch maar te zoeken, zoeken en zoeken, maar dan naar natuurlijke middelen. Dit alleen om e.e.a. mogelijk te rekken zonder daarmee de hond te belasten. Ik kom uit op een wetenschappelijk artikel waarin een bewezen studie naar zenuwaandoeningen heeft aangetoond dat een combinatie van PEA en vitamine D3 goede resultaten heeft bij meerdere proefpersonen. De vitamine D3 haal ik uit levertraan. De vitamine A in de levertraan is weer goed voor de ogen.

Senna 16 weken
Senna is goed aangesterkt en blijft vrolijk en blij en onvermoeibaar. Het kost me steeds meer moeite haar iets af te remmen. De wijze van bewegen en instabiliteit zijn ook weer een stuk beter. Maar hoe graag ik ook zou willen, dit zal geheel veroorzaakt zijn doordat ze sterker wordt en meer spierkracht heeft.

Puppycursus nu een volle les en wat een pret wat een pret.

In Luik naar controle en de longen zijn geheel schoon en ook zij gaven aan dat ze veel stabieler stond en liep. De ogen is echter een ander probleem. Een hond met JLPP heeft vaak ook onderontwikkelde oogkassen. Senna heeft ook niet die mooie ronde trouwe kijkers als wij gewend zijn van onze viervoeters. Ik had ook de indruk dat ze vanuit bepaalde hoeken e.e.a. niet goed zag. Dit werd bevestigd want de staar was al ver in ontwikkeling. Ik moet er ernstig rekening mee houden dat Senna over enkele weken tot enkele maanden volledig blind is. Verder goed opletten. Ik geef haar nu een speciale zalf o.a. ontwikkelt ter voorkoming van het verder vorderen van staar.

En…. Vriend Sammy was 2 weken uit logeren geweest en is weer terug. Ohohoh wat een blijdschap.

We leven nu dus maar op de week en ik zal mijn dagboek bij blijven houden over mijn lieve Rottweiler met JLPP. De hoeveelheid info zal afnemen want de excessen die geweest zijn gaan niet meer gebeuren. Senna krijgt een fijn puppyleven en ik hoop dat ze nog lang stabiel blijft. De kans is echter vrij groot dat het toch plots weer slecht achteruit gaat en ik weet welke keuze ik dan moet maken. Tot die tijd tracht ik haar zo min mogelijk te zien als zijnde ziek en haar lekker haar ding te laten doen. Tot dusver is ze zich nergens van bewust en geniet ze van het leven. Ik had de hoop weer voor minimaal 8 jaar een Rottie naast me te hebben. Nu zal mijn nieuwe trots haar 1^e kaarsje niet eens uit mogen blazen. Diep en diep triest en het had allemaal voorkomen kunnen worden!

Rottweiler met JLPP

Het baasje van Senna zal, indien er nieuwe ontwikkelingen zijn, ons op de hoogte houden. Mocht je meer achtergrondinformatie willen hebben, dan kun je terecht op de volgende websites: Animalabs, Adrk, Laboklin en Spodan. Ook kun je een mailtje sturen naar RottweilerStart.nl.